Een goed begin van de dag was het vannacht. Ik heb volgens mij een gouden beker gewonnen met breakdance want wat lag ik veel te draaien. Ik weet niet of het door de hitte kwam of door die beestjes die zenuwen heten. Vandaag was de eerste dag dat de kinderen (en ik) echt gingen werken. 

 

Ik kwam vrolijk op stage aan, want ik kwam er achter dat er drie bussen achter elkaar richting de school gaan. Wat een geluk. Nu hopen dat ze geen vertraging hebben zoals OV volgens mij hun ongeschreven regelboekje heeft staan. Mijn mentor vertelde het rooster en wat de kinderen gingen doen met de instructie. Ik zou met de instructies met de kinderen van groep 4 het instructielokaal versieren. Ze mochten bloemen verven op de ramen om het wat mooier en gezelliger te maken. Elke keer wanneer een leerling binnenkwam vroeg of raadde ik de naam. Mijn eigen groep lukte al aardig. Maar 2 die ik niet wist! Van de andere klas komt groep 4 ook bij mij zitten, want zo werkt Jenaplan. Die namen heb ik ook alvast een beetje kunnen oefenen al zitten er ook namen tussen net als die van mij. Een naam waarbij je 200 keer moet vragen wat het ook al weer was.

 

Veel leerlingen kwamen enthousiast binnen en gingen aan de slag. Één leerling had er absoluut geen zin in. Dus ik vertelde hem dat als hij nu begint hij er eerder vanaf is en weer verder kan werken. Hij treuzelde naar zijn raam toe en ik ging even naar een andere leerling. nog voor ik bij die leerling was riep de ander: "KLAAR!" Nog nooit heb ik zo'n snelle leerling gehad. En wat was het een mooie bloem geworden! Al helemaal voor een bloem die binnen een minuut is gemaakt. Nu hopen dat ik voor deze leerling nog een keer een opdracht kan verzinnen die hem wel aanspreekt, want talent heeft hij wel!

 

Net voor de leerlingen weer naar huis mochten hadden we een verjaardag van een leerling. We zaten in de kring en zij mocht natuurlijk op de stoel van de juf. Ze kreeg een leuke feestmuts op en kreeg een mooie staf met belletjes. Mijn mentor vroeg haar haar autobiografie. Ze mocht bij elkaar jaar een mooie gebeurtenis vertellen. Bij elk jaar ging er een kaarsje aan en zo kwamen we tot 8 jaar. Ze vertelde enthousiast en iedereen luisterde mee en vertelde enthousiast ook dingen aan elkaar. Er werden een aantal liedjes gezongen en ze trakteerde zelfgebakken cupcakes. Yum! Ik vond de manier van vieren erg leuk en origineel (al helemaal omdat zingen niet mijn ding is. Dat scheelt straks ook klachten van ouders van kinderen met gehoorschade!)

 

Na school heb ik wat dingen nagekeken en tig vragen gesteld aan mijn mentor, hopelijk was het niet te veel voor haar! Ik ga vrijdag de instructie zelf geven aan groep in onze nieuwe, versierde lokaal. Zin in!

 

- Juf Wendela