Een nieuw jaar, een nieuwe ik. Dat vertelde ik de kinderen voordat we met de lessen begonnen. Mijn nieuwe ik… Laten we hopen dat ik terug ga naar de oude ik, want dit was geen goede start van het jaar.

Ik had erg slecht geslapen en kon mijn ogen nauwelijks open houden. En wat gebeurt er als je moe bent? Precies alles wat je wilt, maar dan omgekeerd. Echt alles ging mis. De rekeninstructie duurde te lang, taal was saai en bovenal deed ik de verkeerde dictee. Dit was van het vorige hoofdstuk! Ik kon wel door de grond zakken…

De middag had ik zo goed als helemaal voor mezelf, met de kinderen dan natuurlijk. De leeskring van een leerling ging echt super. De klas was muisstil. Toen begon ik met schrijven. Ik deed een soort schrijfdansje om ze even laten te bewegen. Eerst de armen helemaal, dan de ellenbogen en de polsen en daarna (hoe grappig en origineel) de billen. Dit ging goed. Ik voelde me een idioot, maar ze vonden het wel leuk.

Tijdens het echte schrijven, deden ze het echt vreselijk. Ze bleven maar praten en dat praten werd schreeuwen of zelfs gillen. Ik heb dan wel misschien slecht geslapen, maar ik werd echt boos. De hele klas schrok zich kapot. Daarna ging het gelukkig wel weer wat beter, maar zelfs ik schrok van mezelf.  

- Juf Wendela