Heey! Jij hoort hier niet! In zekere zin kreeg ik dit vandaag ontzettend vaak te horen. Ik was er vandaag extra omdat er in de avond een stamgroepavond was. Dat houdt in dat de ouders het werk van de kinderen gaan maken en de kinderen doen daarna een toneelstukje. Als dat maar goed gaat…

De kinderen begonnen met blokuur en ik liep wat rond om te helpen. Daarna werd er uitgelegd wat de ouders moesten gaan doen en gelezen. Sommige kinderen wilden met mij lezen, omdat we dat ook op de maandag en woensdag doen. Heel lief! De ochtend duurde een beetje lang omdat ik vooral veel rondliep en weinig hoefde te helpen of iets dergelijks. De middag duurde nog langer…

Een van de leerlingen had een onderwerpkring, een soort spreekbeurt. Ze deed het over paarden. En ze had haar paard meegenomen. Geen grapje, hij stond buiten de wachten. Alle leerlingen mochten het paard aaien en erop zitten en een rondje rijden. Mijn mentor ging ondertussen binnen het podium klaarmaken en ik mocht foto’s maken van de leerlingen op het paard. Ik stond anderhalf uur in de regen (motregen, maar dramatisch doen is niet verboden). De kinderen wilden nog het paard voeren, maar dat zou te lang duren. We moesten ook nog het toneelstukje oefenen. Gelukkig waren alle kinderen geweest die wilden rijden. En ik kon weer naar binnen!

Het toneelstukje ging met de generale repetitie erg goed. Op een paar foutjes en vergeten zinnetjes na, was er niks mis mee. Ik mocht helpen bij licht en geluid met twee leerlingen die het al beter wisten dan dat ik dat deed… en mocht je het je afvragen, alle elektronica wat ik heb aangeraakt, werkt nog. Ik heb wonder boven wonder niks kapot gemaakt!

De stamgroepavond was erg leuk. De ouders waren vrolijk net als de kinderen en een aantal ouders hadden cake meegenomen voor bij de koffie. De kinderen lieten hun werk zien en maken en daarna was het toneelstukje aan de beurt. Sommige kinderen veranderden in apen door de zenuwen, maar het stukje zelf ging perfect! Het was spannend, grappig, eng en leuk om naar de kijken. Toen was het kwart voor zeven en tijd om weer te gaan… slapen. Want wat was ik moe.

- Juf Wendela