3 november 2017

Ik voelde me vandaag een beetje als een eerste jaars stagiaire. Ik kreeg de kinderen maar moeilijk stil en het was nogal chaotisch…

 

Ik begon de dag gewoon zoals altijd. Ik had op het bord geschreven wat ze moesten doen en even later zaten we gezellig in de kring. Een aantal kinderen kregen wat geld en de klas moest aangeven hoeveel geld er in totaal was. Daarna tekende ik twee klokken op het bord. Een analoge en een digitale klok. Één leerling mocht een tijdstip kiezen (een heel uur) en hij mocht twee kinderen kiezen die de klokken op het bord in moesten vullen. Ieder kind kwam aan de beurt en ze hadden het allemaal goed!

 

Het zelfstandig werken bij rekenen ging zo goed, dat ik even galgje tussendoor deed met de kinderen, voordat we verder gingen met spelling. Ik koos een woord met een categorie uit het dictee van de vorige keer. Daarna deed ik een spelletje, raden wie er geen fouten hadden. Ik gaf aan dat het een jongen was, welke kleur shirt en wat ze deden. De kinderen vonden dit wel grappig. Daarna mochten alle kinderen (op die twee na, die maakte een verhaal) verder met spelling en de herhalingswerkblad.

 

En toen begon de herrie. De één sprong van zijn stoel, een paar riepen door de klas, een hield de deur open voor een leerling die even iets moest halen aan de andere kant van het gebouw en ik kreeg ze niet stil. Het was nog erger dan een apenkooi. De deur stond open en mijn mentor hoorde me (paniekerig) roepen dat de kinderen hun spullen neer moesten leggen. De kinderen bleven doorgaan met wat ze dan ook deden. Mijn mentor kwam binnen, riep een heel verhaal en de kinderen waren muisstil…

 

Daarna ging taal rustig en redelijk normaal, maar toch probeerde ze weer een circus op te bouwen. Gelukkig gebeurde dat niet meer. De volgende keer moet ik toch maar eerder ingrijpen en voor meer structuur zorgen, want dit was echt tien keer niks. Gelukkig heb ik nu weekend om van de schrik bij te komen.

 

- Juf Wendela

Maak jouw eigen website met JouwWeb