Vandaag ben ik gepromoveerd/gedegradeerd (kies zelf maar) naar een politieagente. Ik had vandaag de eerste instructies aan groep 4 gegeven. Ik was bezig als een kip zonder kop, omdat ik niet precies wist wat ik aan het doen was. Ik was de dobbelstenen vergeten dus liet ik de kinderen de klas splitsen, zodat ze toch een klein spelletje hadden en konden oefenen. Een druktemaker uit de klas fluisterde nog zachtjes zonder dat ik het mocht horen: "Dit is best wel leuk." Hihi, toch wel een mooi compliment ondanks zijn verbaasde toon.

Ik had de lesvoorbereiding iets beter kunnen doen, maar ik dacht dat ik het wel even zou doen, maar nee hoor... Een enkeling had de opdrachten afgekregen en de rest had koffiepauze. Zonder koffie, maar wel met de gekakel die erbij hoort. Eén voordeel van alle hectiek, Ik ken weer een paar nieuwe namen en weet op wie ik moet letten en met wie ik rekening moet houden.

Mijn mentor kwam godzijdank af en toe langs om me te helpen. Ik wist nu gelukkig wat ik kon doen en hoe ik dit verder kon doen. Onze duo partner kwam buiten nog even langs en zag dat de ramen open waren. Net op dat moment waren de kinderen poeslief en hard aan het werk. "Gaat goed!" riep ze nog. Nou... Ik wist wel beter. Het enige wat ik nog miste als agent was een lekkere donut zoals ze in Amerika altijd doen. Zodra ik maar eventjes van een groepje wegliep toen ze stil waren, waren ze niet meer stil.

In de kring ging ik nog even fruit eten met groep 4. Ik had een tas meegenomen en liet een aantal kinderen voorwerpen eruit halen zodat ik iets over mezelf kon vertellen. Ze waren muisstil en toen er een minion uit de tas kwam, werden ze allemaal enthousiast en was de rust weg. Gelukkig bleven ze wel dooreten. Helaas hadden ze het zo druk dat ze tegelijk aan het eten en praten waren. Ach ja, ik kon nu wel zien of ze goed aan het kauwen waren.

Mijn mentor gaf de gymles en ik was mee. Tijdens het omkleden om terug naar school te gaan, vroeg een meisje of ik hun juf word dit jaar. Ik zei dat dat inderdaad zo was. Ze begon te juichen: "Jeej, want ik vind jou lief!" Nu hopen dat ze dat echt vindt en niet denkt dat ze nu alles uit kan vreten zoals vandaag tijdens de instructie.

Tussen de middag heeft mijn mentor me een handig blad gegeven waarop staat hoe een instructie in elkaar moet zitten. Had ik die vandaag maar. Misschien hadden ze dan meer afgekregen en had ik niet zoveel gedacht aan die donut.

- Juf Wendela